Autorka jako pierwszy poruszyła temat
agresji Izraelitów na Kanaan, misji szpiegowskiej dwunastu naczelników
plemion wysłanych przez Mojżesza, czterdziestoletniej wędrówki przez
pustynie w celu wygubienia opozycji, ataku, eksterminacji tubylców i
zajęcia Kanaan przez Izraelitów. Opisując walki o Kanaan autorka
przybliżyła brak świadectw archeologicznych potwierdzających historie
agresji i różne koncepcje napływu Izraelitów do Kanaan.Interpretując Księgę Jozuego Rose Mary
Sheldon zwróciła uwagę zasługi szpiegów Izraelitów w zdobyciu Kanaan.
Szpiedzy Jozuego korzystać mieli z gościny Racheb. Racheb czerpiąca
zyski z prowadzenia domu publicznego, zdradziła swoją ojczyznę i
umożliwiła zdobycie Jerycha. Izraelici zdobywali kolejne ziemie według
tego samego schematu: rozpoznanie, atak z zaskoczenia i szybkie
zwycięstwo. Autorka opisując wagę aparatu szpiegowskiego, opisała
kolejne kampanie i przybliżyła czytelnikom krytyczną interpretacje
tekstu biblijnego.
Podobnie i kolejne rozdziału powtarzając
schemat opisu kampanii i krytycznej analizy tekstu biblijnego. W
trzecim rozdziale czytelnik poznaje militarne konflikty czasów
Zjednoczonego Królestwa, Saula i Dawida. W czwartym rozdziale opisane
jest Powstanie Machabeuszy. Ich narodowowyzwoleńcza walka i dobra
organizacja ruchu oporu. Do częstego motywu starotestamentowej tajnej
agentki autorka wraca w rozdziale piątym. Piękna wdowa Judyta
zinfiltrowała wrogów Izraela wykorzystując legendę operacyjną. Uwiodła,
upiła i zamordowała wrogiego wodza.
W drugiej części swej pracy Rose Mary
Sheldon opisała walki Izraelitów z rzymską okupacją. Okupacja rozpoczęła
się w 6 roku naszej ery. Do 66 roku naszej ery Izraelici walczyli z
okupantem. Wydarzenia te opisał na kartach Wojny Żydowskiej Józef
Flawiusz. Liczne ugrupowania narodowowyzwoleńcze siały terror wobec
oligarchów kolaborujących z Rzymem. Niepokoje ukróciła kampania karna
imperium. W 70 roku Rzymianie zajęli Jerozolimę i zburzyli Świątynie.
Przyczyną klęski Izraelitów był brak jedności i kolaboracja z okupantem.
W rozdziale siódmym autorka opisała jak
Rzymianie postrzegali Jezusa. Jezus był dla nich potencjalnym liderem
buntu. Książkę zamyka opis powstania Bar-Kochby. Wybuchło ono jako
odpowiedź na represyjną politykę imperium.W trakcie lektury czytelnik ma okazje
poznać też różne koncepcje badań historycznych. W tym i koncepcje
postmodernistyczną, koncepcje rewizjonistów historycznych i koncepcje
midraszową. Postmodernizm zakładał że piśmiennictwo historyczne to
fikcja. Postmoderniści głosili że jest niemożliwa obiektywna wiedza na
temat przeszłości gdy do dyspozycji historyków pozostają tylko teksty.
Tekst według postmodernistów jest jedynie konstruktem społecznym który
można badać analizując język tekstu. Najbardziej nieprawdziwe mają być
meta-narracje takie jak Biblia. Powołaniem historyka jest więc dla
postmodernistów obalenie kłamstw biblijnych. Rewizjoniści historyczni
głosili że historie biblijne to wymysł z II wieku p.n.e. stworzony by
zapobiec rozpadowi wspólnoty Izraelitów. Zdaniem rewizjonistów
historycznych Izraelici stworzyli mitologie biblijną by legitymizować
swoje istnienie. W interpretacji midraszowej porzucono linearną historie
i skupiono się na korzyściach jakie da wykorzystanie wydarzenia w
propagandzie wspólnoty.
W swojej książce Rose Mary Sheldon opisała
koncepcje na temat autorstwa Biblii, historii powstawania Biblii,
ahistoryczności Biblii, sprzeczności Biblii z archeologią, Biblii jako
ksenofobicznego mitu etnonacjonalistycznego.W książce Rose Mary Sheldon zacytowała
też niezwykle trafną wypowiedź Clausewitza. Jego zdaniem „wojny służą
realizacji celów. Zatem nie powinny być wszczynane pod wpływem impulsu, z
poczucia krzywdy lub by dać upust wściekłości. Wojny wszczyna się po to
by coś osiągnąć”.
Jan Bodakowski
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz