piątek, 11 maja 2018

Żydzi nominowani przez Rosjan do rządzenia Polakami. Elity i przedstawiciele społeczności żydowskiej podczas II wojny światowej

Nakładem Instytutu Pamięci Narodowej ukazał się, 568 stronicowy, zbiór artykułów „Elity i przedstawiciele społeczności żydowskiej podczas II wojny światowej”. Jednym z tematów poruszonych na kartach publikacji jest udział Żydów w kadrze kierowniczej Związku Patriotów Polskich w ZSRS.
Komunistyczna Rosja powołała do życia Związek Patriotów Polskich w 1943 roku by była inna niż prawdziwa (czyli rząd polski w Londynie) i podporządkowana Moskwie reprezentacja Polaków. Z braku polskich kolaborantów w kierownictwie powołanego przez Rosjan ZPP znaleźli się Żydzi. Faktyczną władze, z nadania Rosjan, w ZPP sprawowało prezydium zarządu głównego. W prezydium na 47 działaczy 24 było Żydami (51%). Na 7 kobiet w zarządzie 5 było Żydówkami. W prezydium zarządu głównego znaleźli się tacy znani Żydzi jak: pochodzElity i przedstawiciele społeczności żydowskiej podczas II wojny światowejcy z religijnej rodziny żydowskiej Jakub Berman (za zgodą partii wziął religijny judaistyczny ślub), który odpowiadał za współprace z komunistycznymi bandami na ziemiach polskich, Bernard Marek, pochodząca z zlaicyzowanej i zasymilowanej żydowskiej rodziny Julia Bristigerowa, która decydowała w ZPP o sprawach personalnych, Hilary Minc przygotowujący wprowadzenie w polskiej gospodarce komunizmu, Jerzy Borejsza. W ZPP Żydzi kierowali mediami i szkolnictwem. W elicie ZPP na 35 osób 22 było Żydami (63%).

Taka nadreprezentacja Żydów w stworzonych przez komunistów władzach ”polskich” instytucji było normą. W stworzonym przez Rosjan Wojsku ”Polski” służyło 13.000 Żydów, zdominowali oni wojskową bezpiekę i propagandę. Już w 1941 roku Komintern stworzył dla władz rosyjskich wykaz „polskich towarzyszy rekomendowanych do wykorzystani” na 313 rekomendowanych komunistów było 224 Żydów i 75 Polaków.
Żydzi współpracujący z komunistami z Rosji, podejmowali się współpracy z komunizmem nie z powodu biedy czy przynależności do uciskanej klasy społecznej. Nie byli robotnikami i pochodzili często z bogatych żydowskich rodzin. Żydowskie poparcie dla komunizmu było wyborem ideowym. Do komunizmu nie mógł skłaniać Żydów rzekomy polski antysemityzm. Nikt im nie przeszkadzał robić karier w II RP, np. Jakub Berman pisał doktorat pod kierunkiem profesora Ludwika Krzywickiego. Komunizm był dla Żydów po prostu atrakcyjny ideowo.
Po II wojnie światowej w okupowanej przez Rosjan Polsce, Żydzi z ZPP robili kariery. Berman i Minc we władzach PPR. Bristigerowa w bezpiece. Warfel był redaktorem „Trybuny Ludu”. Wilhelm Billig był szefem Polskiego Radia. Borejsza nadzorował w PRL Kulturę. Jerzy Albrecht – Finkelstein kierował Wydziałem Propagandy, Kultury i Oświaty KC PPR. Gordon kierował wydziałem komunikacji PZPR. Leszek Krzemień (Maks Wolf) był zastępcą szefa Głównego Zarządu Politycznego (ludowego) Wojska ”Polskiego”. Inni Żydzi z ZPP znaleźli się w kierownictwie bezpieki (MBP), Ministerstwa Handlu Zagranicznego, mediach, Komisji Specjalnej do Walki z Nadużyciami i Szkodnictwem niszczącej polski handel, wojska.
„Elity i przedstawiciele społeczności żydowskiej podczas II wojny światowej” to publikacja zwierająca wiele innych ciekawych informacji na temat Żydów.
Na łamach publikacji „Elity i przedstawiciele społeczności żydowskiej podczas II wojny światowej”: Sebastian Piątkowski opisał Naczelną Radę Starszych Ludności Żydowskiej Dystryktu Radomskiego, Leszek Hońdo Judenrat w Tarnowie, Łukasz Połomski elity nowosądeckich Żydów i ich stosunek do eksterminacji Żydów, Adam Sitarek elity getta łódzkiego, Maria Ferenc Piotrowska propozycje reform żydowskiej opieki społecznej w getcie warszawskim, Aleksandra Bańkowska rekrutacje członków komitetów lokalnych Żydowskiej Samopomocy Społecznej w Generalnym Gubernatorstwie w latach 1940 – 1942, Grzegorz Berendt działania rabinów pod niemiecką okupacją.
W publikacji „Elity i przedstawiciele społeczności żydowskiej podczas II wojny światowej”: Katarzyna Person opisała Żydowska Służba Porządkowa w Warszawie, Jakub Chmielewski udział Żydowskiej Służby Porządkowej w akcjach wysiedleńczych na przykładzie gett w Izbicy, Lublinie i Zamościu – próba, Alicja Jarkowska-Natkaniec Żydowską Służbę Porządkową w okupowanym Krakowie, Andrzej Żbikowski procesy policjantów gettowych przed Sądem Społecznym przy Centralnym Komitecie Żydów w Polsce (1946–1950).
Czytelnicy na łamach publikacji „Elity i przedstawiciele społeczności żydowskiej podczas II wojny światowej” znają artykuły: Agaty Dąbrowska o działalności teatralnej żydowskich elit w okupowanej Polsce w latach 1939–1945, Ewy Rogalewska o artystach i intelektualistach w getcie wileńskim, Martyny Grądzkiej-Rejak o życiu artystycznym w getcie krakowskim (1941–1943), Piotra Krajewskiego o muzycznej elicie żydowskiej w Theresienstadt, Elżbieta Rączy o losach żydowskich lekarzy w okupowanej przez Niemców Polsce w świetle relacji z Yad Vashem i Żydowskiego Instytutu Historycznego, Maty Janczewskiej o publicystach „Gazety Żydowskiej” i ich dyskusje na tematy społeczne i artystyczne jako strategia działania, Mirosław Szumiło o Żydach w kadrze kierowniczej Związku Patriotów Polskich w ZSRS.
Na łamach publikacji „Elity i przedstawiciele społeczności żydowskiej podczas II wojny światowej”: Naida Mihal Brandl opisał elity żydowskie w Zagrzebiu w latach 1941–1945, Francine Friedman przywódców bośniackich Żydów podczas II wojny światowej, Vadim Altskan liderów Żydowskiej Rady Starszych w getcie w Szawlach na Litwie, Wasyl Hułaj społeczność Żydów Ukrainy Zachodniej w realiach stalinowskiego reżimu totalitarnego (wrzesień 1939 – czerwiec 1941 r.), Oleg Surovtsev żydowskie elity na Bukowinie podczas II wojny.
W publikacji „Elity i przedstawiciele społeczności żydowskiej podczas II wojny światowej”: Naomi Menuhin opisała doktora Izraela Milejkowskiego, Mohsen Hamli szejka Rubina Ben Attia z Tunezji, Denisa Nešťáková postać Gisi Fleischmann liderki Żydów na Słowacji podczas II wojny światowej, Verena Buser postać Karla Demerera przywódcy elity obozowej w Blechhammer.
Za: wprawo.pl

5 komentarzy: